Nee, ik ga het niet over WikiLeaks hebben. Daarover wordt al genoeg gepraat en geschreven. Ook in ons land wordt wel eens een klok geluid. Er zijn een paar bekende gevallen en in die gevallen liep het veelal niet zo best af met de klokkenluider. Klokkenluiden wordt namelijk alleen op prijs gesteld door degenen die niet bij het betrokken bedrijf of de betrokken organisatie werken. Daarbinnen worden ze vaak als niet-collegiaal beschouwd. Ze hangen de vuile was buiten en dat hoor je niet te doen.
Dat er in het bedrijfsleven niet waarderend met klokkenluiders wordt omgegaan kan ik me nog wel voorstellen: negatieve publiciteit kan immers tot omzetdaling leiden. Maar de overheid is geen haar beter. Neem de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA). In de Volkskrant las ik: Aan de oprichting van de VWA in 2002 ging een ambtelijke strijd vooraf. De VWA is de opvolger van de Keuringsdienst van Waren (KvW) dat onder het ministerie van Volksgezondheid viel en de Rijksdienst voor de Keuring van Vee en Vlees (RVV) dat onder Landbouw ressorteerde. Uiteindelijk trok Landbouw aan het langste eind.
Die VWA zorgt er dus, in principe, voor dat wij op erop kunnen vertrouwen dat ons voedsel van vreemde smetten vrij is. Nu kreeg in 2007 een medewerkster van het VWA een rapport onder ogen waarin misstanden in slachthuizen en bij veetransporten werden gerapporteerd. Zo zou de hygiëne op wasplaatsen slecht zijn en stierven dieren tijdens het transport. Dierenartsen die moesten waken over het dierenwelzijn werden onder druk gezet door bedrijven, er werd gerommeld met vergunningen. Die medewerkster ging naar haar superieuren, maar die vonden dat het politiek 'niet opportuun' was om het op de agenda te zetten. (M.a.w.: de landbouwlobby had het, net als bij de Q-koorts, weer eens weten te regelen bij Landbouw.) Het rapport bleef in de bureaula liggen tot de vrouw het eind 2007 toespeelde aan de organisatie Dier & Recht dat het in de publiciteit bracht.
De publicatie van het rapport leidde tot een Kamerdebat, er werd een commissie ingesteld die met voorstellen tot verbetering kwam, o.a. aanstelling van meer dierenartsen en verhoging van boetes. Je zou zeggen: die (inmiddels ex-)medewerkster werd volledig in het gelijk gesteld. Werd zij dus met lof overladen? Kreeg zij een riante gratificatie? Vergeet het maar! Die staat vandaag voor de rechter wegens schending van het ambtsgeheim.
Waar ik zo nieuwsgierig naar ben: wat is er nou gebeurd met die superieuren die het belang van de agrariërs lieten prevaleren boven het algemeen belang?
x
Stéphanie Hoogenberk – We hebben het over je gehad
7 uur geleden
Recht is vaak zo krom.
BeantwoordenVerwijderen