Elementary

Tv-producenten moeten steeds nieuwe 'formats' bedenken om mensen aan de buis gekluisterd te houden. Er komt vaak wat uit waar ze mij geen plezier mee doen, maar dat is hun schuld niet. Ik ben nou eenmaal niet 'de gemiddelde tv-kijker'. In ieder geval doen ze hun best, hoop ik tenminste, iets nieuws te bedenken en voor je het weet vind ik het ook nog de moeite waard.

Waar ik echt een hekel aan heb is het voortborduren op vroegere successen. Gisteravond was daarvan een voorbeeld te zien op Nederland 1. In de gids zag ik staan 'Sherlock' en 'A study in pink'. Ik ben aardig belezen, dus ik moest meteen denken aan Sir Arthur Conan Doyle, de schepper van de 'klassieke' detective Sherlock Holmes. Ik dacht ook meteen: het was toch 'A Study in Scarlet'? (Dat was het eerste verhaal van Doyle met Sherlock Holmes als hoofdpersoon.) Maar ik had er weer niets van begrepen: het gaat hier om "Een nieuwe serie over de eigentijdse versie van de oude detective." Het verhaal speelt dan ook anno nu en heeft verder niets te maken met de verhalen van Doyle. Het enige wat de bedenkers gedaan hebben is de namen van Sherlock Holmes en dr. Watson jatten. Daar rust immer geen copyright meer op.

Ik vind de verhalen van Doyle nog steeds zeer leesbaar. Diverse daarvan zijn verfilmd, vaak met zeer goed resultaat. De Engelsen hebben ook de verdiende reputatie zeer onderhoudende detectiveseries voor tv te maken. 'Inspector Morris', 'A touch of Frost' en 'Midsomer Murders' zijn daar goede voorbeelden van. Een nieuwe serie beginnen is altijd wat riskant, vermoed ik. Je moet maar afwachten of het verhaal en de hoofdpersonen 'aanslaan'. Ik vind het een uitgesproken zwaktebod om de eerste kijkers te lokken met voor detectiveliefhebbers bekende namen en titels. Ik zie de volgende aflevering al voor me: The cat of the Baskervilles.

Heeft de eigentijdse Holmes ook een aartsvijand als prof. James Moriarty, de "Napoleon of crime" volgens de oorspronkelijke Holmes? Als je toch jat, moet je het goed doen. "Elementary, my dear Watson." (Dit citaat komt overigens in geen enkel verhaal van Doyle voor.)
x