Dik

Tijdens mijn lagereschooltijd (1945-1951) en nog jaren daarna woonden we in een van de plezierigste wijken van Amsterdam, de Rivierenbuurt. Wij konden midden op straat voetballen of andere spelletjes doen, want een auto kwam 'wel eens' langs. Het aantal inwoners van Amsterdam is sindsdien afgenomen: van 835.834 op 1 januari 1950 tot 756.347 op 1 januari 2008. (Bron: Bureau Onderzoek en Statistiek van de gemeente.) Zie de grafiek hieronder.

Het grondgebied van de gemeente werd met de Bijlmer aanzienlijk uitgebreid en veel weilanden binnen de gemeente werden volgebouwd: minder mensen op een groter oppervlak. Door het afnemende kinderaantal per gezin nam ook nog eens het aantal spelende en naar school gaande kinderen af. We weten ook dat er nauwelijks nog kinderen op straat spelen en ze nauwelijks meer lopend of fietsend naar school gaan. In Het PAROOL lezen we wat de gevolgen zijn. Sanne de Vries is daarop gepromoveerd. "Kinderen moeten minstens een uur per dag bewegen," zegt De Vries. "Maar in de stad halen veel kinderen dat niet." Overgewicht komt daardoor veel vaker voor dan vroeger. In 1980 had vijf procent van de Nederlandse kinderen last van overgewicht. In 2004 was dat zestien procent. In stadswijken kampt zelfs één op de drie kinderen met overgewicht. De Vries: "Bij bepaalde groepen is het nog erger: de helft van de Turkse meisjes in bepaalde stadswijken is te zwaar." En dat wordt alleen nóg maar erger.

De gemeente zwelgt in grootse en geldverslindende plannen voor bijvoorbeeld de herinrichting van het Museumplein of een Kunsthal bij de Zuidas. "In veel wijken is nauwelijks plek om buiten te spelen. En om de speelveldjes te bereiken moeten kinderen vaak gevaarlijke straten oversteken. Het gevolg is dat veel kinderen alleen maar binnen zitten, en zelden lopend of met de fiets naar school gaan." Misschien kunnen ze daar wat geld aan besteden.

x