Gelukkig

De gemiddelde Nederlander (mannen en vrouwen samen) heeft op het moment van geboren worden een levensverwachting van 79,2 jaar. Op wereldschaal staan wij daarmee op de zeventiende plaats. De hoogste levensverwachting hebben ze in Andorra: 83,5 jaar. Zambia staat met 40,5 jaar op de laatste plaats.

Nu gaat het er niet alleen om hoe lang je leeft, maar ook - misschien wel vooral - of je een beetje plezierig leeft. In 148 landen hebben ze aan de mensen gevraagd hoe tevreden ze zijn met hun leven en daaraan een cijfer van 1 t/m 10 te geven. Costa Rica staat met 8,5 op de eerste plaats. Hier staat Nederland op plaats 15 met 7,6. Togo en Tanzania staan met 2,9 op een gedeelde laatste plaats.

Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn, dus er is ook onderzocht hoeveel jaren naar verwachting als 'gelukkig' bestempeld kunnen worden. Weer staat Costa Rica op de eerste plaats: naar verwachting zullen ze 78,5 jaar leven en 85,0% zullen gelukkige jaren zijn. Ook hier staat Nederland op plaats 15: van onze 79,2 jaren is 76,5% gelukkig. Helemaal onderaan staat Togo: van de 57,8 jaar is slechts 26,1 gelukkig.

Al die cijfertjes zijn verzameld door hoogleraar sociale wetenschappen Ruut Veenhoven van de Erasmus Universiteit, die door de Volkskrant 'geluksprofessor' wordt genoemd.

Ik heb al die cijfertjes nog eens op een andere manier bekeken. Onder de 50 landen met de laagste levensverwachting (65,9 - 40,5 jaar) bevinden zich 35 van de 39 Afrikaanse landen. De hoogste genoteerde Afrikaanse landen zijn Tunesië (54), Algerije (69), Egypte (81) en Marokko (84). Het hoogst genoteerde 'zwarte' land is Senegal op plaats 111. Van de 50 landen met de hoogste levensverwachting zijn 33 'westerse' landen (Europa, Noord-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland) van de 47, 9 van de 39 Aziatische (incl. het Midden-Oosten), 8 van de 23 Zuid-Amerikaanse en 0 van 39 Afrikaanse. Er moet nog heel wat herverdeeld worden.

Je zou Costa Rica het meest gelukkige land op aarde kunnen noemen. Nu is bij mijn weten dit het enige land ter wereld dat geen leger heeft. Zou dat er (ook) iets mee te maken kunnen hebben?

Tenslotte: ik ben 70 jaar en statistisch zou ik dus 53,6 jaar 'gelukkig' geweest moeten zijn. Ik weet niet wat voor criteria de geluksprofessor hanteert, maar dat zullen niet de mijne zijn. Ik vind 'geluk' nogal een groot woord. De laatste 13 jaar beschouw ik mezelf niet als gelukkig. Ik houd het op 'redelijk tevreden'. Hetzelfde geldt voor de periode van 24-3-1939 tot 2-6-1967. De periode die zonder meer de meeste gelukkige momenten kende eindige abrupt op 14 mei 1996 rond een uur of zes 's avonds. Die 53,6 jaar haal ik niet, maar ik ga daar niet over zitten treuren.
x