Bereikbaar

Een van de drie blogs die ik dagelijks met veel plezier volg is "Niets is geheel waar, en zelfs dat niet". De auteur is Gerbie, een leraar in Twente. Mijn onderwerpen zijn meestal recente nieuwsberichten. Gerbies 'blikveld' is aanmerkelijk ruimer: hij bespreekt bijvoorbeeld een boek, heeft het over een amateur voetbalvereniging, beschrijft ergernissen in het verkeer of laat af en toe zijn dochter Suus (zij is een maand of tien oud) haar kijk op het leven om haar heen geven, wat tot zeer humoristische teksten leidt. Zijn blog van zaterdag gaf een aardige illustratie van een van de aspecten van het huidige tijdsgewricht. Dat gaf mij weer aanleiding tot een van mijn overpeinzingen (of geneuzel, dat mag je zelf uitmaken).

In het algemeen sta ik niet meteen te juichen als weer iets hoor over privatisering en/of marktwerking. Maar zelfs ik kan niet ontkennen dat de demonopolisering van de telefoonmarkt zijn gunstige effecten heeft gehad. Bellen is in beginsel een stuk goedkoper geworden, maar ik heb wel eens het idee dat veel mensen tegenwoordig meer geld aan het bellen kwijt zijn dan voorheen. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de stormachtige opkomst van het mobieltje. Vroeger belde je (privé) alleen thuis, dus in het algemeen 's avonds, of overdag in het weekend. Tegenwoordig kun je de hele dag door privé bellen. Nou, dat doen we dan ook! En als we niet met iemand praten, sturen we wel een sms'je. Uit een onderzoek in 2006 blijkt dat 92% van de mobiele gebruikers geen dag zonder hun telefoon kan. We zijn al weer drie jaar verder, maar dat aantal niet verminderd zijn.

Er wordt wel eens gezegd dat we steeds individualistischer worden. Dat zal best, maar we moeten kennelijk wel voortdurend contact hebben met al die andere individualisten. Het lijkt erop dat dat stukje techniek, dat steeds kleiner wordt en steeds meer kan, ons leven is gaan beheersen. Het is zo langzamerhand een doodzonde niet voortdurend bereikbaar te zijn. Al lang vóór de introductie van het mobieltje had ik de gewoonte mijn telefoon op voicemail te zetten gedurende tijden dat ik niet gestoord wenste te worden. Dat doe ik nog steeds. Het handjevol mensen dat mijn mobiele nummer kent weet dat het geen alternatief is, want het mobieltje staat zelden aan. Ik blijf individualistisch bezig zo lang het nog kan.

x