De zomer heeft kennelijk ook invloed op mijn hersenactiviteiten. Het kan ook zijn dat voor de kranten de komkommertijd al is aangebroken. Ik vond geen teksten die tot enig commentaar inspireerden.
De afgelopen dagen heb ik aardig wat door Amsterdam gesloft en heb ik mij op terrasjes cappuccini en tomatensapjes laten serveren, want ik zat er vóór half vijf. Daarbij zat ik mensen te bekijken en te lezen. De meest recente van Nicci French, 'What To Do When Someone Dies' (de titel is al intrigerend), liet zich aangenaam lezen.
Wat me opviel was dat het nooit moeilijk was een plekje op een terras te vinden, terwijl het toch uitgesproken terrasweer was. Zorgt de crisis toch voor minder dagjesmensen?
Manuel Antonio
1 dag geleden
Is een aardig boek idd en las als een trein. Mag ik je als volgende "mannen die vrouwen haten" van Larsson adviseren? Spannend en vlot geschreven.
BeantwoordenVerwijderen