Avontuurlijk

Een verre reis ging ik, toen ik nog wat jonger was, niet uit de weg. Degenen die mij kennen zullen mij niet direct typeren als 'levensgenieter', waaruit niet de conclusie getrokken moet worden dat ik een somber type ben. Maar als dus ergens 'verre reizen voor levensgenieters' worden aangeboden voel ik me niet meteen aangesproken.

Hoe kom ik daar nou weer op? In Trouw stond een niet bijster interessant artikeltje over Noord-Korea. Daar stond zo'n Googleadvertentie bij met "Avontuurlijk reizen, Schitterende reizen vol beleving. In alle uithoeken van Noord-Korea!" Nou, avontuurlijke reizen heb ik ook wel eens gemaakt, dus ik klikte en kwam terecht bij de website van "Koning Aap", het reisbureau dat dus die 'verre reizen voor levensgenieters' in de aanbieding heeft. Daaronder ook een vijftiendaagse reis naar Noord-Korea.

Begrijp me goed: afgezien van de IJsselmeerpolders noem ik een land of streek niet gauw oninteressant. Noord-Korea is een land met een eeuwenoude cultuur en voor zover je dat op plaatjes kunt zien een boeiend landschap. Op zich is het land een bezoek dus alleszins waard. Nadeeltje is dat de hedendaagse cultuur daar nogal stalinistisch is. Het artikeltje ging over het feit dat bij de 'parlementsverkiezingen' Kim Jong-il in zijn kiesdistrict in de beste stalinistische tradities is gekozen met 100% van de stemmen, wat ook weer niet zo moeilijk is als je de enige kandidaat bent van de enige toegestane partij. Ik vraag me wel af hoe je een avontuurlijke reis kunt hebben in een land waar je verplicht twee onvervalst Noord-Koreaanse gidsen mee moet nemen. Als bewuste automobilist die gewend is aan files zul je misschien genieten van en wegdromen bij de "opvallend brede maar haast lege straten". Bij avontuurlijke reizen denk ik ook eerder aan een klein tentje dan aan door de staat gecontroleerde hotels.

Als levensgenieter wil je ook de natuur in. Daar heeft Koning Aap voor gezorgd met een "bezoek aan Wonsan waar je in de omgeving een echte 'coöperatieve boerderij' zult bezoeken. Landarbeiders zetten zich met een glimlach op het gezicht in voor de oogst van en voor het Volk!" Daar heb je natuurlijk die twee gidsen voor nodig, want ik zou een echte coöperatieve boerderij niet van nep kunnen onderscheiden. Die landarbeiders zullen echt wel een glimlach op hun gezicht hebben, maar God hoort ze brommen. "Weer zo'n stel buitenlanders die komen kijken hoe we hier verplicht moeten werken en daarbij ook nog moeten lachen. Weten ze wel dat wat wat wij hier oogsten liniaal rectaal naar dat stel uitvreters in Pyongyang gaat?" En zouden wij als Nederlanders nou echt onder de indruk zijn van de Grote Afsluitdijk in de havenstad Nampho? Het ding is acht kilometer lang. Je kunt een keer wandelen in het wonderschone Kumganggebergte. Jammer alleen dat de Noord-Koreanen dat verziekt hebben door de hoog in de bergen uitgebeitelde revolutionaire uitspraken van Kim Il Sung. Ik zou lekker beneden blijven. Als ik tenminste naar Noord-Korea zou gaan, qoud non.