Een klein berichtje in de Volkskrant bracht me naar een artikel in de Engelse krant The Guardian. Dat artikel gaat over de Amerikaanse 'National Intelligence Council' (NCI). De NCI coördineert het werk van diverse inlichtingendiensten, zoals de CIA, en brengt één keer in de vier jaar een rapport uit, waarin prognoses gegeven worden voor de globale (politieke) ontwikkelingen in de komende jaren, dit keer tot 2025.
Vier jaar geleden voorzag de NCI nog een "doorgaande Amerikaanse dominantie" en beweerde hij dat de olie en gasvoorraden in 2020 "voldoende zouden zijn om te voorzien in de wereldwijde vraag". Dat optimisme is danig geslonken.
De NCI kijkt niet alleen naar (de invloed van) de VS, maar ook naar die van EU. In 2025 zal de EU "een manke reus" zijn, geplaagd "door interne ruzies en een democratische kloof tussen Brussel en de Europese kiezers". Daartegenover staan de opkomende economieën van China, India en Brazilië, die gezamenlijk ruwweg vier keer meer inwoners hebben dan de VS en de EU samen. Volgens de NCI is, schrijft The Guardian, de EU in het genoemde jaar "unable to translate its economic clout into global influence", wat de Volkskrant vertaalt als de EU "die economische macht niet kan vertalen naar mondiale invloed."
Bij de laatste opmerking past een kanttekening. Als hier economisch sterke personen invloed uitoefenen op economisch zwakkeren, zijn we geneigd dat af te keuren. Eeuwen lang heeft 'het Westen' niet alleen enorme invloed uitgeoefend op wat we nu 'derde wereld' noemen, we hebben die landen economisch uitgebuit en onderdrukt. De 'globalisering' had vooral tot doel het westers kapitalistisch systeem op te leggen aan de rest van de wereld. De derde wereld begint te ontdekken dat ze dat niet meer hoeven te pikken. Gelijk hebben ze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten