Oplossingen

In een commentaar op de uitslag van de Amerikaanse verkiezingen hoorde ik iemand (ik weet niet meer wie) zeggen dat in de Amerikaanse gevangenissen zwarte mensen nog steeds buitenproportioneel vertegenwoordigd zijn. Hetzelfde geldt voor de lagere inkomensgroepen. De verkiezing van Barack Obama heeft tot een soort euforie geleid: in het land van de onbegrensde mogelijkheden heeft een gekleurde (niet: een zwarte) man het tot president geschopt. Wat een geweldig land hebben we toch, roepen de Amerikanen.

Ik herhaal mezelf nogal eens. Dat ga ik weer doen. In de Nederlandse misdaadcijfers zijn de (jonge) Marokkanen en Antillianen buitenproportioneel vertegenwoordigd. Je vindt ze ook niet terug bij de hoogstbetaalden. Die twee groepen vormen hier sinds enkele decennia een probleem. Keer op keer worden nieuwe oplossingen voor dat probleem aangedragen of oude oplossingen bijgesteld. Er moet nou toch eindelijk eens een eind aan komen, roepen onze politici (van elke schakering) en bestuurders om het hardst.

Sinds de afschaffing van de slavernij in Amerika, 145 jaar geleden, vormen de zwarten nog altijd een achtergestelde groep. (Laten we ook de 'native Americans', de Indianen, niet vergeten.) De verkiezing van een gekleurde president verandert daar voorlopig nog geen bal aan. Waar halen wij dan het lef vandaan om zelfs maar te veronderstellen dat wij een gelijksoortig probleem wel even in een paar jaar zullen oplossen? Eén 'Marokkaanse' burgemeester hier en één 'Turkse' staatssecretaris daar veranderen ook niets aan het probleem. Zijn in de VS alle zwarten, alle gekleurden, alle Indianen, alle Latino's al 'ingeburgerd'?

Hoe zagen onze 'gevangenisbevolking' en onze misdaadcijfers er eigenlijk uit vóór de komst van Marokkanen en Antillianen? Waren toen ook al niet de laagst opgeleiden en de laagst betaalden oververtegenwoordigd?