Handicap

Op het ogenblik worden in Beijing de Paralympics gehouden, de Olympische Spelen voor mensen met een handicap. Dat is mooi, want met een handicap kun je beter niet in China wonen. Daar schaamt men zich voor een handicap. Een kind met een handicap houd je zo veel mogelijk binnen, bang voor gezichtsverlies bij de buren. Dankzij de Paralympics kunnen ze nu in China zien hoe wij in het westen met een handicap omgaan. Daar kunnen ze van leren. Voor ons immers is een mens met een handicap net zo gewoon als een mens zonder handicap, toch? Laat me niet lachen.

Aan de Olympische Spelen besteedde de NOS vele uren per dag, soms op twee netten tegelijk, anders zouden we iets kunnen missen. Op de website van de NOS kon je naar tien sporten tegelijkertijd kijken. Aan de Paralympics besteedt de NOS een half uur per dag, van 19.25 tot 19.55 uur op Nederland 2. Daar wordt dan geroepen dat onze gehandicapte jongens en meisjes er net zo hard voor gaan, net zulke prestaties leveren als onze jongens en meisjes bij de Olympische Spelen. Dat is ook zo, maar waarom zou je daar heel Nederland mee lastig vallen? Dat Piet in zijn rolstoel de sterren van de hemel tennist is aardig voor Piet, zijn familie, vrienden en buren, maar de rest van Nederland vindt Federer - Nadal toch leuker om naar te kijken. Ik ook, ja. Ik heb niet gek veel van de Olympische Spelen gezien en van de Paralympics hoef ik helemaal niets te zien. Als er Spelen voor vijfenzestigplussers gehouden worden interesseert me dat ook geen bal. Zullen we eerst naar het gewone dagelijkse leven kijken?

Hoe goed gaan wij eigenlijk met onze gehandicapte medemens om? Zullen we het eens over het openbaar vervoer hebben? Breek de mensen met een handicap de bek niet open over het reizen met de trein. Maar goed, in 2000 heeft de regering besloten dat in 2030 het openbaar vervoer VOLLEDIG TOEGANKELIJK moet zijn voor mensen met een handicap. Dat moest nog 30 jaar duren omdat treinstellen 30 jaar meegaan en alle bestaande treinstellen aanpassen zou wel erg duur worden. Overigens worden er nog steeds nieuwe, ontoegankelijke treinstellen geleverd, die ook 30 jaar mee moeten en dus pas na 2030 toegankelijk zijn.

We hebben, zoals je weet, de altijd opgewekt en daadkrachtig ogende Camiel Eurlings als minister die ook over het openbaar vervoer gaat. Camiel vindt het intussen allang best als in 2030 60% van de treinen en stations volledig toegankelijk is voor mensen met een handicap. Stel: jij woont met je handicap in Loppersum en je wilt met de trein naar Groningen Europapark (overstappen in Groningen). Dan is het heel fijn dat 60% van de stations, waaronder Groningen, volledig toegankelijk is, maar helaas horen de stations van Loppersum en Groningen Europapark dankzij het wijze, zuinige beleid van Camiel tot die andere 40% en ben je nog steeds aangewezen op begeleiding en/of aangepast vervoer. Over dat laatste moet je de gehandicapten de bek ook niet openbreken. Ja, de Chinezen kunnen nog veel van ons leren.