Tekstschrijver

Tussen de kop van een artikel in Trouw en het artikel zelf staat: Jacques Kraaijeveld, tekstschrijver. Het hele artikel, exclusief kop, bestaat uit 541 woorden. Dat zette me aan het denken. Die 541 woorden haal ik dagelijks met gemak. Die liggen zelfs ruim onder mijn dagelijkse gemiddelde, dat vaak boven de 1000 ligt. Ik mag me zelf dus met recht en reden ook 'tekstschrijver' noemen. Het is zelfs een exacte aanduiding van wat ik doe: teksten schrijven, woorden in een min of meer logische volgorde zetten, zonder enige pretentie overigens. Het is niet meer dan gewoon wat tijdpassering.

Als je teksten in een landelijke krant worden afgedrukt, heb je wél enige pretentie: dit willen mensen graag lezen. Ze betalen er zelfs voor. En Trouw, neem ik aan, betaalt Jacques voor zijn tekst. Zijn artikel staat zelfs in het katern 'Verdieping'. Zo'n artikel graaft ergens naar en komt met iets bijzonders boven, waar we wat aan hebben, dat ons aan het denken zet.

Wat wil Jaques ons laten weten? Dat die zgn. 'medaillespiegel' bij de Olympische Spelen niet zo veel zegt. China staat boven Amerika, maar Amerika heeft meer medailles. China heeft de meeste gouden medailles. Daar ligt het aan. Het zou verder wel heel vreemd zijn, volgens Jaques, als (ik parafraseer) China met meer dan een miljard inwoners niet meer medailles haalde dan Nederland met zijn zestien miljoen. Jaques wijst er ook op dat een rijk land als Amerika al gauw meer topsporters en medaillewinnaars oplevert dan bijvoorbeeld de Centraal Afrikaanse Republiek. Dat is toch heel 'verdiepend'?

Al schrijf ik dan wat raillerend over het artikel van Jaques, op zich is het wel goed dat er wat relativerend wordt geschreven over al dat gedoe over (gouden) medailles. Is het behalen daarvan nou zo belangrijk dat in elk NOS-journaal vermeld moet worden hoeveel plaatsen Nederland is gestegen of gedaald in het medailleklassement? 'Wij' vallen ook nog eens tegen. Marianne Vos heeft er 'maar' één bij elkaar weten te fietsen. Theo Bos gaat met lege handen naar huis, hoewel iedereen hem met goud omhangen zag terugkeren. Bij het judo was het ook geen feest op feest. En onze zwemmende hoop in bange dagen, Marleen Veldhuis, haalde alleen een medaille in groepsverband. Nou, en?

Wat zei de oude baron Pierre de Coubertin ook al weer? "Meedoen is belangrijker dan winnen." Kan iemand dat even aan Marleen gaan vertellen? De huldiging zondag in Holland Heineken Huis - voor die ene gouden medaille in groepsverband - kon Marleen Veldhuis na haar teleurstellende vijfde plaats op de 50 meter vrij gestolen worden. Aldus 'De Gelderlander'.

PS Bij het tafeltennissen versloeg de Nederlandse Li Jao de Luxemburgse Ni Xia Lian. Een andere Nederlandse, Li Jie, versloeg de Oostenijkse Liu Jia.

LEES OOK IVARS BLOG. Klik HIER.